Stanisław Bareła - Wyznanie

Ty - co przez los mi dana
Czemu przez innych zabrana
Stoisz na mej drodze życia.
Zaczarowany Tobą tak srodze
Kocham Cię żarliwie
Dzieląc miłość sprawiedliwie
Teraz jesteś wspomnieniem jedynie
Tobie swą pamięć dałem
Dla Ciebie cały się oddałem
A Ty kochasz mnie szczerze
Powiedz mi kiedyś, niech wierzę
W sercu moim wiara żyje
Owoc tęsknoty z niego pije
Miłość przecież nie wybiera
Ona jest we mnie, nie umiera
Im dłużej Ciebie pamiętam
Tym mocniej i więcej - kocham

Bień Stanisława - haft